مقایسه شاخص های مختلف ارزیابی در کشت های مخلوط درهم و ردیفی کنجد و لوبیا

به منظور بررسی عملکرد، شاخص های رشد و ارزیابی شاخص های کشت مخلوط کنجد و لوبیا تحت شرایط آب و هوایی مشهد، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1391-1390 انجام شد. دو روش کاشت ردیفی و درهم و پنج نسبت کاشت شامل 75% کنجد+ 25% لوبیا، 25% کنجد + 75% لوبیا و50% لوبیا + 50% کنجد، کشت خالص کنجد و کشت خالص لوبیا به ترتیب به عنوان فاکتورهای اصلی و فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که عملکرد و اجزاء عملکرد کنجد و لوبیا بطور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای مورد بررسی قرار گرفتند. بیشترین میزان عملکرد کنجد(3129 کیلوگرم در هکتار) در نسبت 50% کنجد+50% لوبیا و در مورد لوبیا با 86/2190کیلوگرم در هکتار در کشت خالص مشاهده شد. بیشترین میزان تجمع ماده خشک(tdm) کنجد ازکشت خالص آن به صورت درهم با 50/282 گرم در مترمربع حاصل شد. . بیشترین میزان سرعت رشد محصول(cgr) کنجد در کشت مخلوط ردیفی در تیمار کشت خالص کنجد به دست آمد. بالاترین میزان شاخص رشد نسبی (rgr)در کشت خالص کنجد مشاهده شد و کشت مخلوط تاثیر مثبتی بر شاخص های رشد کنجد نداشت. نسبت برابری زمین(ler) در تمامی نسبت های کشت مخلوط بیشتر از یک بود و بالاترین میزان از تیمارهای کشت ردیفی و نسبت 50% لوبیا+50% کنجد بدست آمد. ضریب ازدحام نسبی(rcc) در نسبت50% کنجد+50% لوبیا با مقدار 19/2 بالاترین میزان را داشت. حداقل شاخص رقابت(ci) معادل 001/0 در نسبت 50% کنجد+50% لوبیا مشاهده شد و در نهایت، با توجه به شاخص تهاجم، لوبیا بعنوان گونه غالب تعیین شد.